MAΘΕ ΝΑ ΜΙΛΛΑΣ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ
Πριν από ένα χρόνο, ο ένας και μοναδικός Francois Pinault, ο άρχοντας της γαλλικής μόδας και σύζυγος της Λατίνας ηθοποιού Σάλμα Χάγεκ, πέρασε σαν αστραπή από τα γραφεία του οίκου μόδας Bottega Veneta στο Μιλάνο. Ο Pinault συνηθίζει τις επισκέψεις - αστραπή, παρ'όλο που δεν είναι καθόλου παρεμβατικός. Ωστόσο το θέμα ήταν άλλο: Η οικονομική κρίση. Οι υπεύθυνοι του οίκου είχαν αδιάθετες τεράστιες ποσότητες από τόπια σατέν υφάσματος από την Κίνα, τα οποία με κάποιον τρόπο έπρεπε να "ανακυκλωθούν" στην αγορά. Η λύση δόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και με την παρουσία του Pinault. Η μόδα θα έκανε στροφή αρκετών μοιρών και οι νέες κολεξιόν θα παρουσίαζαν έμφαση στο σατέν, με σύνολα δανεισμένα από εποχές που το εν λόγω στιλ μεσουρανούσε. Σε συνεννόηση φυσικά με όλους τους υπόλοιπους οίκους που είχαν παρόμοια προβλήματα "στοκαρίσματος"... Για μια ακόμα φορά, η δημιουργική έμπνευση προσπαθούσε να χωρέσει περνώντας μέσα από τα στενά κανάλια των logistics, των οικονομικών αναλύσεων και των budget.
Αν νομίζετε πως όλα στον κόσμο της μόδας έχουν να κάνουν με υφάσματα, χρώματα, πάρτι κι εκκεντρικότητα, τότε είστε λάθος πληροφορημένοι. Τι; Νομίζετε πως οι σχεδιαστές κάθονται όλη μέρα μπροστά από μια λευκή κόλλα χαρτί και σχεδιάζουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι; Mέγα λάθος επίσης!
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως οι μόδιστροι από όλο τον κόσμοι κάθε σεζόν παρουσιάζουν πάνω –κάτω τα ίδια κομμάτια; Ή αν όχι τα ίδια, όλοι οι οίκοι παιδεύονται με θέματα που εκπορεύονται από παρόμοιες πηγές. Υπάρχουν ολόκληρες ομάδες πίσω από κάθε σχεδιαστή που αναλαμβάνουν ένα τεράστιο έργο πριν ακόμη ξεκινήσει ο σχεδιασμός για κάθε κολεξιόν. Η δημιουργία μιας συλλογής αρχίζει πάντα με μια βαθιά ανάλυση του παρελθόντος και μια εξερεύνηση του τι συμβαίνει τώρα.
Σιγά μην υπάρχουν άτομα που ξέρουν τι θα φοράμε σε 5 χρόνια από τώρα, θα πεις κανείς. Κι όμως...
Trend Forecasters: Οι Trend Forecasters είναι απαραίτητοι για ένα οίκο μόδας αφού είναι αυτοί που εκτελούν καθήκοντα σύλληψης ιδεών από οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο. Δουλειά τους είναι να εντοπίζουν καινούριες τάσεις στη μόδα, ανεξαρτήτως αν αυτές εμφανίζονται σε δρόμους ή στην έρημο, να έχουν τα μάτια τους ανοικτά για ενδιαφέρουσες και πρωτοποριακές σχεδιαστικές πρακτικές και να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από την αγορά. Συνήθως αντλούν επιρροές από τη street κουλτούρα, το πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον-τα πολιτικά και τα οικονομικά θέματα επηρεάζουν ανελλιπώς την αγορά της μόδας αλλά και τις τάσεις- και θέματα οικολογικά. Συνάμα αναλύουν τις προηγούμενες κολεξιόν με βάση τα δεδομένα της αγοράς και αποφασίζουν τι πρέπει να εξελιχτεί, τι να παραμείνει στην αγορά όπως έχει και τι δεν απέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και γιατί. Τέλος έχουν συνεχείς επαφές με τα media, με περιοδικά, με fashion editors και στυλίστες και ταξιδεύουν συνεχώς σε όλο τον κόσμο για να συμμετέχουν σε συναντήσεις όπως τα Fabric Trade Shows και το περίφημο Fashion Summit.Τα Fabric Trade Shows είναι συναντήσεις μεταξύ κορυφαίων παραγωγών υφασμάτων και των trend forecasters που παίρνουν μέρος σε διάφορα μέρη στο κόσμο συνήθως σε χώρες με μεγάλη παραγωγικότητα όπως η Ιταλία, η Κίνα, η Ινδία και η Νότια Αμερική. Μη ξεγελιέστε πώς ο κάθε σχεδιαστής διαλέγει τα υφάσματα που θέλει. Οι trend forecasters ενημερώνουν τους σχεδιαστές εγκαίρως τι υφάσματα υπάρχουν σε αφθονία, τι δεν θα χρησιμοποιηθεί καθόλου, ακόμη και τι θα χρησιμοποιήσουν οι αντίπαλοι οίκοι για να μπορούν και οι ίδιοι να μπουν στον ανταγωνισμό και να κερδίσουν έδαφος στην αγορά.
Το Fashion Summit μαζεύει τα μεγαλύτερα κεφάλια της business μεριάς της μόδας και τους δημιουργικούς , σχεδιαστές, στυλίστες, αγοραστές μεγάλων μπουτίκ και καταστημάτων και φυσικά forecasters και όλοι μαζί μέσα από μία σειρά διαβουλεύσεων επικαλούνται τις διάφορες ανησυχίες του χώρου της μόδας. Συζητούν για τις τελευταίες εξελίξεις: Από την παραγωγικότητα και τις νέες θέσεις εργασίας στον κλάδο, μέχρι τα χρώματα της σεζόν, τα υφάσματα και τους τρόπους στησίματος καταστημάτων, την αντιμετώπιση προβλημάτων ακόμη και για ποια καινούρια ταλέντα πρέπει να προωθηθούν τη συγκεκριμένη περίοδο.
Όταν όλα τα στοιχεία συγκεντρωθούν, οι σχεδιαστές αρχίζουν δουλειά στις τυποποιημένες τους συλλογές, όπου τα πρωτότυπα αλλά και το plan of action στέλνονται στα χέρια των ‘The Big Four’. Πρόκειται για τα τέσσερα μεγαλύτερα συμβούλια μόδας στον κόσμο: Της Βρετανίας, της Αμερικής, του Μιλάνο και του Παρισιού. Κάθε συμβούλιο έχει το δικαίωμα να επιτρέψει αλλά και να μην επιτρέψει σε οποιοδήποτε οίκο ή σχεδιαστή, να παρουσιάσει στην εβδομάδα μόδας. Η επιρροή προσώπων, διευθυντών, σχεδιαστών και οίκων προκαλεί μια σειρά από συχνά αμφιλεγόμενες ως προς την ...δημοκρατικότητά τους ζυμώσεις. Τα συμβούλια κρίνουν τα πρωτότυπα και τα σχέδια κάθε εταιρίας και καθορίζουν αν ο συγκεκριμένος σχεδιαστής ή οίκος ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις σχεδιασμού, καινοτομίας αλλά και αν αυτά που θα δείξει ως καινούρια συλλογή αντικατοπτρίζει το γενικό outlook του συγκεκριμένου fashion week.
Αν η όλη αυτή διαδικασία σας χτυπά "καμπανάκια" μέσα σας σε θέματα διαφάνειας και δημοκρατικότητας, να σας πούμε πως πριν μερικά χρόνια τα πράγματα ήταν ακόμη πιο ...ανορθόδοξα. Τα συμβούλια αυτά υπήρχαν απλά ως βιτρίνα. Πίσω απo αυτά κρύβονταν οι 10 μεγαλύτεροι ανά τον κόσμο σχεδιαστές και οίκοι, αδιαμφισβήτητης ωστόσο αξίας. Στους 10 έχουν συμπεριληφθεί κατά καιρούς οι οίκοι Versace, Gucci, Dior, Chanel, Armani, Burberry, Louis Vuitton, Diane Von Furstenberg, Ralph Lauren και Valentino. Οι σχεδιαστές και οι οίκοι καθόριζαν την εξέλιξη της μόδας σε αντίθεση με τώρα όπου τα συμβούλια απαρτίζονται από fashion editors όπως η θρυλική Anna Wintour, η madame της γαλλικής Vogue Carine Roitfield, δημοσιογράφοι όπως η Hilary Alexander και ο Iain R Webb και πλήθος αγοραστών, δημοσιογράφων, επενδυτών, καθηγητών μόδας και director της αγοράς. Πλέον η μόδα στηρίζεται περισσότερο στο επικοινωνιακό κομμάτι.
Λίγοι πλέον είναι οι σχεδιαστές που σπάνε το κατεστημένο, δείχνοντας τις δικές τους τάσεις στα fashion weeks με το "έτσι θέλω", όπως οι Hussein Chalayan, Vivienne Westwood και ο εκλιπών Alexander McQueen. Τα τελευταία χρόνια πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν να παρουσιάζουν σε off fashion week shows –παρουσιάζουν μεν την ίδια περίοδο αλλά δε θεωρούνται ότι υπάγονται κάτω από την "επίσημη εβδομάδα μόδας"-έχοντας τη δυνατότητα να παρουσιάσουν ό,τι και όπως το επιθυμούν, χωρίς καμία επιτήρηση.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, ο χώρος της μόδας δεν είναι ακριβώς το ελεύθερο και δημιουργικό περιβάλλον που όλοι περιμένουν. Ωστόσο δεν περίμενε κανείς το αντίθετο από μια κολοσσιαία βιομηχανία που κάνει τζίρους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων διεθνώς, ανακυκλώνει αστέρες, top models και celebrities και δίνει τροφή στα κανάλια με ίντριγκες και άφθονο παρασκήνιο. Ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που αναπολούν την παλιά αίγλη της ραπτικής, που ήταν δεμένη λιγότερο στο άρμα των ΜΜΕ και περισσότερο στον οίστρο ενός εμπνευσμένου μόδιστρου. Καιροί που ωστόσο, ένεκα και της οικονομικής κρίσης, αποτελούν πλέον μακρινό παρελθόν, όπως σίγουρα θα συμφωνούσε και ο Francois Pinault.
Πριν από ένα χρόνο, ο ένας και μοναδικός Francois Pinault, ο άρχοντας της γαλλικής μόδας και σύζυγος της Λατίνας ηθοποιού Σάλμα Χάγεκ, πέρασε σαν αστραπή από τα γραφεία του οίκου μόδας Bottega Veneta στο Μιλάνο. Ο Pinault συνηθίζει τις επισκέψεις - αστραπή, παρ'όλο που δεν είναι καθόλου παρεμβατικός. Ωστόσο το θέμα ήταν άλλο: Η οικονομική κρίση. Οι υπεύθυνοι του οίκου είχαν αδιάθετες τεράστιες ποσότητες από τόπια σατέν υφάσματος από την Κίνα, τα οποία με κάποιον τρόπο έπρεπε να "ανακυκλωθούν" στην αγορά. Η λύση δόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες και με την παρουσία του Pinault. Η μόδα θα έκανε στροφή αρκετών μοιρών και οι νέες κολεξιόν θα παρουσίαζαν έμφαση στο σατέν, με σύνολα δανεισμένα από εποχές που το εν λόγω στιλ μεσουρανούσε. Σε συνεννόηση φυσικά με όλους τους υπόλοιπους οίκους που είχαν παρόμοια προβλήματα "στοκαρίσματος"... Για μια ακόμα φορά, η δημιουργική έμπνευση προσπαθούσε να χωρέσει περνώντας μέσα από τα στενά κανάλια των logistics, των οικονομικών αναλύσεων και των budget. Αν νομίζετε πως όλα στον κόσμο της μόδας έχουν να κάνουν με υφάσματα, χρώματα, πάρτι κι εκκεντρικότητα, τότε είστε λάθος πληροφορημένοι. Τι; Νομίζετε πως οι σχεδιαστές κάθονται όλη μέρα μπροστά από μια λευκή κόλλα χαρτί και σχεδιάζουν ότι τους κατέβει στο κεφάλι; Mέγα λάθος επίσης!
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως οι μόδιστροι από όλο τον κόσμοι κάθε σεζόν παρουσιάζουν πάνω –κάτω τα ίδια κομμάτια; Ή αν όχι τα ίδια, όλοι οι οίκοι παιδεύονται με θέματα που εκπορεύονται από παρόμοιες πηγές. Υπάρχουν ολόκληρες ομάδες πίσω από κάθε σχεδιαστή που αναλαμβάνουν ένα τεράστιο έργο πριν ακόμη ξεκινήσει ο σχεδιασμός για κάθε κολεξιόν. Η δημιουργία μιας συλλογής αρχίζει πάντα με μια βαθιά ανάλυση του παρελθόντος και μια εξερεύνηση του τι συμβαίνει τώρα.
Σιγά μην υπάρχουν άτομα που ξέρουν τι θα φοράμε σε 5 χρόνια από τώρα, θα πεις κανείς. Κι όμως...
Trend Forecasters: Οι Trend Forecasters είναι απαραίτητοι για ένα οίκο μόδας αφού είναι αυτοί που εκτελούν καθήκοντα σύλληψης ιδεών από οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο. Δουλειά τους είναι να εντοπίζουν καινούριες τάσεις στη μόδα, ανεξαρτήτως αν αυτές εμφανίζονται σε δρόμους ή στην έρημο, να έχουν τα μάτια τους ανοικτά για ενδιαφέρουσες και πρωτοποριακές σχεδιαστικές πρακτικές και να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από την αγορά. Συνήθως αντλούν επιρροές από τη street κουλτούρα, το πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον-τα πολιτικά και τα οικονομικά θέματα επηρεάζουν ανελλιπώς την αγορά της μόδας αλλά και τις τάσεις- και θέματα οικολογικά. Συνάμα αναλύουν τις προηγούμενες κολεξιόν με βάση τα δεδομένα της αγοράς και αποφασίζουν τι πρέπει να εξελιχτεί, τι να παραμείνει στην αγορά όπως έχει και τι δεν απέφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και γιατί. Τέλος έχουν συνεχείς επαφές με τα media, με περιοδικά, με fashion editors και στυλίστες και ταξιδεύουν συνεχώς σε όλο τον κόσμο για να συμμετέχουν σε συναντήσεις όπως τα Fabric Trade Shows και το περίφημο Fashion Summit.Τα Fabric Trade Shows είναι συναντήσεις μεταξύ κορυφαίων παραγωγών υφασμάτων και των trend forecasters που παίρνουν μέρος σε διάφορα μέρη στο κόσμο συνήθως σε χώρες με μεγάλη παραγωγικότητα όπως η Ιταλία, η Κίνα, η Ινδία και η Νότια Αμερική. Μη ξεγελιέστε πώς ο κάθε σχεδιαστής διαλέγει τα υφάσματα που θέλει. Οι trend forecasters ενημερώνουν τους σχεδιαστές εγκαίρως τι υφάσματα υπάρχουν σε αφθονία, τι δεν θα χρησιμοποιηθεί καθόλου, ακόμη και τι θα χρησιμοποιήσουν οι αντίπαλοι οίκοι για να μπορούν και οι ίδιοι να μπουν στον ανταγωνισμό και να κερδίσουν έδαφος στην αγορά.
Το Fashion Summit μαζεύει τα μεγαλύτερα κεφάλια της business μεριάς της μόδας και τους δημιουργικούς , σχεδιαστές, στυλίστες, αγοραστές μεγάλων μπουτίκ και καταστημάτων και φυσικά forecasters και όλοι μαζί μέσα από μία σειρά διαβουλεύσεων επικαλούνται τις διάφορες ανησυχίες του χώρου της μόδας. Συζητούν για τις τελευταίες εξελίξεις: Από την παραγωγικότητα και τις νέες θέσεις εργασίας στον κλάδο, μέχρι τα χρώματα της σεζόν, τα υφάσματα και τους τρόπους στησίματος καταστημάτων, την αντιμετώπιση προβλημάτων ακόμη και για ποια καινούρια ταλέντα πρέπει να προωθηθούν τη συγκεκριμένη περίοδο.
Όταν όλα τα στοιχεία συγκεντρωθούν, οι σχεδιαστές αρχίζουν δουλειά στις τυποποιημένες τους συλλογές, όπου τα πρωτότυπα αλλά και το plan of action στέλνονται στα χέρια των ‘The Big Four’. Πρόκειται για τα τέσσερα μεγαλύτερα συμβούλια μόδας στον κόσμο: Της Βρετανίας, της Αμερικής, του Μιλάνο και του Παρισιού. Κάθε συμβούλιο έχει το δικαίωμα να επιτρέψει αλλά και να μην επιτρέψει σε οποιοδήποτε οίκο ή σχεδιαστή, να παρουσιάσει στην εβδομάδα μόδας. Η επιρροή προσώπων, διευθυντών, σχεδιαστών και οίκων προκαλεί μια σειρά από συχνά αμφιλεγόμενες ως προς την ...δημοκρατικότητά τους ζυμώσεις. Τα συμβούλια κρίνουν τα πρωτότυπα και τα σχέδια κάθε εταιρίας και καθορίζουν αν ο συγκεκριμένος σχεδιαστής ή οίκος ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις σχεδιασμού, καινοτομίας αλλά και αν αυτά που θα δείξει ως καινούρια συλλογή αντικατοπτρίζει το γενικό outlook του συγκεκριμένου fashion week.
Αν η όλη αυτή διαδικασία σας χτυπά "καμπανάκια" μέσα σας σε θέματα διαφάνειας και δημοκρατικότητας, να σας πούμε πως πριν μερικά χρόνια τα πράγματα ήταν ακόμη πιο ...ανορθόδοξα. Τα συμβούλια αυτά υπήρχαν απλά ως βιτρίνα. Πίσω απo αυτά κρύβονταν οι 10 μεγαλύτεροι ανά τον κόσμο σχεδιαστές και οίκοι, αδιαμφισβήτητης ωστόσο αξίας. Στους 10 έχουν συμπεριληφθεί κατά καιρούς οι οίκοι Versace, Gucci, Dior, Chanel, Armani, Burberry, Louis Vuitton, Diane Von Furstenberg, Ralph Lauren και Valentino. Οι σχεδιαστές και οι οίκοι καθόριζαν την εξέλιξη της μόδας σε αντίθεση με τώρα όπου τα συμβούλια απαρτίζονται από fashion editors όπως η θρυλική Anna Wintour, η madame της γαλλικής Vogue Carine Roitfield, δημοσιογράφοι όπως η Hilary Alexander και ο Iain R Webb και πλήθος αγοραστών, δημοσιογράφων, επενδυτών, καθηγητών μόδας και director της αγοράς. Πλέον η μόδα στηρίζεται περισσότερο στο επικοινωνιακό κομμάτι.
Λίγοι πλέον είναι οι σχεδιαστές που σπάνε το κατεστημένο, δείχνοντας τις δικές τους τάσεις στα fashion weeks με το "έτσι θέλω", όπως οι Hussein Chalayan, Vivienne Westwood και ο εκλιπών Alexander McQueen. Τα τελευταία χρόνια πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν να παρουσιάζουν σε off fashion week shows –παρουσιάζουν μεν την ίδια περίοδο αλλά δε θεωρούνται ότι υπάγονται κάτω από την "επίσημη εβδομάδα μόδας"-έχοντας τη δυνατότητα να παρουσιάσουν ό,τι και όπως το επιθυμούν, χωρίς καμία επιτήρηση.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, ο χώρος της μόδας δεν είναι ακριβώς το ελεύθερο και δημιουργικό περιβάλλον που όλοι περιμένουν. Ωστόσο δεν περίμενε κανείς το αντίθετο από μια κολοσσιαία βιομηχανία που κάνει τζίρους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων διεθνώς, ανακυκλώνει αστέρες, top models και celebrities και δίνει τροφή στα κανάλια με ίντριγκες και άφθονο παρασκήνιο. Ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που αναπολούν την παλιά αίγλη της ραπτικής, που ήταν δεμένη λιγότερο στο άρμα των ΜΜΕ και περισσότερο στον οίστρο ενός εμπνευσμένου μόδιστρου. Καιροί που ωστόσο, ένεκα και της οικονομικής κρίσης, αποτελούν πλέον μακρινό παρελθόν, όπως σίγουρα θα συμφωνούσε και ο Francois Pinault.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου